Eerste oogst

Jaja, de eerste honing is binnen!!

Dat gaat zo: eerst zie ik dan één bijenvolk de honingkamer vol heeft. Dan denk ik: die honingkamer er maar eens afhalen. Maar op die stand is er dan maar één volk dat de honingkamer vol heeft.

Die volle honingkamer zet ik dan in de gang van ons huis. Erg praktisch natuurlijk maar niet heus. Goed afgedekt met plastic zodat er geen stof bij kan. Het staat daar dan een week of zo behoorlijk in de weg. (soms lekt er een klein drupje honing uit... ook heel fijn).

Vervolgens zie ik dat meerdere volken hun honingkamer vol hebben. Uiteindelijk ben ik gisteravond gaan oogsten en met zes bakken naar mijn moeder gegaan. Die heeft de honingslinger nog staan. Zo ziet de achterbak van de auto er dan uit:

Bedenk hier nog ongeveer 100 zoemende bijen bij. Ik had bij 1 bak de bijen er niet uit gehaald en dat was niet zo'n goed idee.

Vrouwlief hielp met ontzegelen. De honing zit namelijk in afgesloten cellen, en de deksels moeten er af gehaald worden:

 Dan de honingraten in de slinger en daar komt heerlijke honing uit! Opgevangen in een emmer van levensmiddelen plastic.

De eerste honing zit in de pot! Lichte voorjaarshoning dus. Ik was juist bezig met mijn laatste potje hier... Ik schat dat ik zo'n 50 kg geoogst heb. Niet slecht voor een te koud en te droog voorjaar! En nu op naar de zomerhoning...

Help, een zwerm op school!

Als een bijenvolk nieuwe koninginnen heeft gemaakt, gaat de oude op stap. Met een heel deel van de aanwezige bijen!

Nu was ik dat heel slim voor geweest, door een volk in drieën te delen. Dan gaan ze minder snel zwermen. Ze hebben dan niet allemaal een koningin, maar maken die zelf.

In één van die kleinere volken hadden de dames twee koninginnen gemaakt. En toen was één in het volk gebleven, en één vertrokken.

Ja, natuurlijk: precies toen ik met een les wilde beginnen, kwam de conciërge me roepen. In het fietsenhok van de leerlingen hangt een zwerm. Wat te doen?

Gelukkig was er iemand om mijn les over te nemen. Ik heb de bijen in een kartonnen doos geschept. Binnen 20 minuten zat bijna alles in de doos. De bijen waren zo mak als wat: ik kon het zonder kap doen. Heb nog een paar leerlingen van VWO 5 mee laten kijken in de doos.

Maar wat moet je nu met een heel kleine zwerm? Dit volk was nauwelijks levensvatbaar, zo klein.

Ik heb de doos bovenop een ander volk gezet. Een klein gat er in, en ook bovenop dat andere volk een klein gat, zodat de bijen door het andere volk heen moeten om naar buiten te gaan. Dan blijven ze hopelijk daar. En de koninginnen vechten dan totdat er één dood is.

Maandag hoor ik wel van de conciërge of het goed gegaan is.

Standplaatsen

Ik heb de bijen nu op verschillende plaatsen staan. Ik heb namelijk een aantal van deze dingen gebouwd:

Hier kunnen vier bijenkasten op staan. Degenen die me kennen zullen twijfelen aan de kwaliteit er van, want zo'n goede timmerman ben ik niet. Maar goed vooralsnog is er niets doorgezakt. 

En dan ziet het er zo uit: 

Dat zijn dus wel HEEL veel bijen die honing voor me aan het halen zijn. 

Bijen van het fruit af

He he, alle bijen zijn weer terug bij de stal. Het fruit is nu wel uitgebloeid. Bij één fruitteler hadden de peren maar anderhalve week gebloeid. Bij een andere fruitteler hebben de bijen 3 weken gestaan. Hij heeft meerdere rassen peren en appels. Die bloeien net op een andere tijd.

De vraag is natuurlijk of er nu honing in de kasten zit. En als rechtgeaarde bijenboer moet ik dan even klagen. Het was winderig, op zich wel zonnig maar toch koud. En dan maken bijen geen honing. In het beste geval 50 kilo, schat ik. Het moet nodig even warm worden, zodat alle verzamelde nectar ingedikt kan worden.

Eén kast was zo zwaar dat ik hem in twee delen heb moeten verplaatsen. Hij was niet te tillen. Dat is dus een heel goede koningin, denk ik dan. Die maakt er een fantastisch volk van.

En waarom vergeet ik nu altijd één kast dicht te doen als ik ze in de auto zet... dat is me nu drie keer gebeurd.